Εκτός κλίματος

Μετρούσαμε σε δεκατρείς εντός έδρας αγώνες, δώδεκα νίκες και μία ισοπαλία (στο 90′ με αυτογκόλ, με τον Ορφέα Αιγάλεω). Δείχναμε μια συνέπεια και μια σταθερότητα που ποτέ ξανά δεν είχαμε δει από την ομάδα μας, μέχρι και αυτή την εποχή.

Όντας αήττητοι από το τέλος του Γενάρη, με μόλις δύο ήττες όλες κι όλες μέσα στη χρονιά, φτάσαμε εδώ που φτάσαμε τρεις αγώνες πριν το τέλος να υποδεχθούμε την συγκάτοικο στην κορυφή, Θύελλα Αγίου Δημητρίου, σ’ ένα ματς γιορτή για δύο ομάδες που ήταν μια ανάσα από την Α’ Κατηγορία.

Ο νικητής θα πανηγύριζε από χθες την άνοδό του στη μεγάλη κατηγορία, και στην ομάδα μας έφτανε ακόμα και ο βαθμός της ισοπαλίας. Πως έγινε όμως πάλι και γίναμε θεατές μιας ακόμα πανηγυρικής στιγμής αντιπάλων, για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια, αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Πως καταφέραμε -σχεδόν- να γεμίσουμε το στάδιο της Χωράφας, και να φύγουμε με άδεια χέρια από αυτό το ματς, να μην ανταποδώσουμε την όμορφη παρουσία του κόσμου που βρέθηκε χθες το απόγευμα στο γήπεδο.

Με το άγχος να επικρατεί στις προσπάθειες των ποδοσφαιριστών μας, με το μυαλό μερικών να βρίσκεται αλλού, και με ελάχιστους να βγάζουν το πάθος που έπρεπε για αυτό τον αγώνα, η ομάδα μας ηττήθηκε μοιραία με 1-3 από τη χθεσινή της αντίπαλο, Θύελλα Αγίου Δημητρίου, που έδειξε να το θέλει πολύ περισσότερο από εμάς.

Αν και μπήκαμε από νωρίς μπροστά στο σκορ, με πέναλτι καθαρό που κέρδισε και εκτέλεσε ο Μπότης, στο 5ό λεπτό, στη συνέχεια δείξαμε ότι δεν πατούσαμε καθόλου καλά, δεν εμπνέαμε καμία σιγουριά ότι θα μπορούσε αυτό το προβάδισμα να διατηρηθεί.

Η φιλοξενούμενη ομάδα είδε στο 15ό λεπτό μια προσπάθεια της να καταλήγει στο αριστερό κάθετο δοκάρι της εστίας του Κουτρομάνου, και στο 20ό λεπτό κατάφερε να παραβιάσει την εστία αυτή γράφοντας το 1-1 με ένα ψηλοκρεμαστό πλασέ.

Ελάχιστες έως καθόλου οι φάσεις μέχρι το τέλος του πρώτου μέρους, με το δεύτερο μισό να δείχνει πολύ πιο συντηρητικό και από τις δύο πλευρές. Στο 62′ όμως έγινε μια φάση που καθόρισε τον αγώνα, όταν ο διαιτητής Μαχαίρας εξάντλησε την αυστηρότητά του και χωρίς να θυμάται ότι ο Γιαταγανάκης έχει ήδη κίτρινη κάρτα, του έδειξε και μια δεύτερη, για μια ανούσια διαμαρτυρία.

Αυτή η εξέλιξη μας ανάγκασε να οπισθοχωρήσουμε κι άλλο, με τον αντίπαλο να παίρνει μέτρα, απειλώντας όμως μόνο με σέντρες. Στο 87ό λεπτό, όμως μια κάθετη προσπάθεια των αντιπάλων και μια παιδική αδράνεια της άμυνάς μας, έφερε το 1-2.

Σα να μην έφτανε αυτό, στο 92ό λεπτό, ο διαιτητής Μαχαίρας είδε πέναλτι που όπως φάνηκε και στο βίντεο, δεν υπάρχει, σε επαφή του Κουτρομάνου που βγήκε για να προλάβει τον αντίπαλο επιθετικό. Πέναλτι που εκτελέστηκε εύστοχα για να γίνει το τελικό 1-3.

Η χθεσινή διαιτησία μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι μοίρασε τις αποφάσεις όπως εκείνη ήθελε, αφού για παράδειγμα δεν μας σφυρίχτηκε φάουλ για πάνω από 30 λεπτά αγώνα, με την αποβολή και το πέναλτι να επισφραγίζουν την άποψη αυτή και τη διάθεση που έδειξε ο χθεσινός διαιτητής να βάλει την ομάδα μας σε δεύτερη μοίρα. Αν και διαιτητής επιπέδου Β’ Εθνικής, δεν έδειξε σε καμία περίπτωση την προσέγγιση που απαιτείται σε τέτοιους αγώνες, που τον “αναγκάζουν” να σφυρίξει.

Ίσα ίσα, έδειξε ότι μας έκανε και χάρη που ήρθε να σφυρίξει τον αγώνα. Δυστυχώς, και αυτός, όπως και η ομάδα μας χθες, ήταν εκτός κλίματος.

Καλούμαστε τώρα να πάρουμε έναν βαθμό ακόμα, πράγμα που το λέμε από την προηγούμενη εβδομάδα, και ελπίζουμε να μην το ξαναπούμε.

Έχουμε ακόμα δύο αγωνιστικές μέσα στις οποίες πρέπει να καθαρίσουμε την κατάσταση. Τα παιδιά αυτά που μας έφεραν ως εδώ, οι ποδοσφαιριστές μας που πέτυχαν τόσες μεγάλες νίκες μέσα στη χρονιά, που βρίσκονται στο γήπεδο της Χωράφας από τα μέσα Αυγούστου κάθε βράδυ -σχεδόν- και θυσιάζουν τόσα από την καθημερινότητά τους, είναι η στιγμή τώρα που πρέπει να βγούνε μπροστά και να ολοκληρώσουν με τον καλύτερο τρόπο τη χρονιά αυτή.

Επόμενη αγωνιστική, αντιμετωπίζουμε την ομάδα του Φωστήρα Ηλιούπολης στο γήπεδο Ηλιούπολης Β’.